Τι θα πει "δεδομένο";

Γιατί μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όσοι είναι δίπλα τους αυτόματα μπαίνουν και σε αυτή την κατηγορία του "δεδομένου"; Τι θα πει δεδομένο ρε παιδιά; Το ότι εγώ μπορεί να νοιάζομαι για σένα σημαίνει ότι μπορείς να με έχεις και δεδομένη; Σημαίνει ότι μπορείς να με γράφεις όλη μέρα και να παίρνεις τηλέφωνο αργά το βράδυ σαν να μην έγινε τίποτα; και σαν να μην έφτανε αυτό να έχεις και την απαίτηση ότι θα είμαι έτοιμη και θα σε περιμένω να έρθεις να με πάρεις από το σπίτι μέσα σε πέντε λεπτά;

Πόσο πολύ με εκνευρίζει όταν κάποιος με θεωρεί δεδομένη.. Δεν το αντέχω ρε φίλε, δεν το μπορώ. Τόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους να είναι σωστοί στις "σχέσεις" τους, και δεν μιλάμε για ερωτική απαραίτητα, αλλά και φιλική και οικογενειακή και επαγγελματική Εντάξει δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, αλλά προσπάθησε να είσαι ειλικρινής. Γιατί δεν εκτιμάς πουλάκι μου αυτό που σου δίνει ο άλλος τόσο απλόχερα; γιατί τον κάνεις να νιώθει μαλάκας; Γύρνα και πες μου δεν γουστάρω άλλο, τι προσπαθείς να βγεις και από πάνω;

Ωραία.... το δέχομαι.. φταίω και εγώ.. αλλά γιατί ρε παιδιά να προσπαθώ να κάνω κάτι άλλο από αυτό που θέλω; γιατί δηλαδή στις 5 φορές που είπα "ναι" να πω και 2 "όχι" για να δείξω στον άλλον ότι δεν είμαι "δεδομένη"; Γουστάρω και το κάνω, γουστάρω να είμαι μαζί σου, γουστάρω να σε βοηθήσω, αλλά όταν εγώ έχω ανάγκες και δεν είναι δίπλα μου κανένας; ναι το μετανιώνω, αλλά πάλι το κάνω.. και εντάξει.. μπορεί και να είμαι.. τόσο κακό είναι αυτό όμως; και όταν σου το λέω, τόσο δύσκολο σου είναι να παραδεχθείς ότι ναι έκανες λάθος;

Τι να πω πια;;

Ίσως είναι για καλό..

Όσες φορές και να κοιτάξω το κινητό μου, ξέρω ότι δεν θα χτυπήσει.. Άδικα περιμένω με τόση ανυπομονησία να αλλάξει αυτό. Λαχταρώ τόσο πολύ να με πάρεις ένα τηλέφωνο, από εγωισμό; από πείσμα; από εκδίκηση; από λύτρωση; δεν ξέρω....

Ξέρω έκανα λάθος, ήμουν υπερβολική, ποτέ όμως δεν μου έδωσες αυτό το κάτι παραπάνω για να έχω την ψευδαίσθηση ότι νιώθεις έστω και το ελάχιστο για μένα, για να πάρω δύναμη, για να παλέψω για αυτό που έχουμε. Σε θέλω και το ξέρω ότι είναι λάθος.

23.10 δεν χτυπάει.. Σε θέλω.. Τα λεπτά δεν περνάνε μακριά σου..

23.11 νιώθω να πνίγομαι..

Αυτοί οι έρωτες δεν έχουν μέλλον, το ξέρω. Όταν όμως ένας έρωτας σαν και αυτόν ΠΡΕΠΕΙ να μένει κρυφός, σε αναγκάζει επι' τόπου να του παραδοθείς με όλο σου το είναι.. Σου ρουφάει όλες σου τις αισθήσεις και το πιο μαγικό είναι ότι το απολαμβάνεις, ότι θες να παραδοθείς εξ' ολοκλήρου.

23.16 πώς θα περάσει αυτό το βράδυ; δεν το αντέχω αυτό που περνάω. ΥΠΟΦΕΡΩ..

23.17 σου φωνάζω, γιατί δεν με ακούς; γιατί;

Γιατί;

23.21 καίγεται όλο μου το κορμί..

Γιατί;

23.24 δεν θα πάρεις...

Ίσως είναι και καλύτερα έτσι...

Ερχεται Χειμώνας...

Ο Χειμώνας είναι η αγαπημένη μου εποχή.... η βροχή ψιθυρίζει τα πιο όμορφα λόγια και οι εικόνες εκπέμπουν μια γλυκιά μοναξιά, η ψυχή μου βρίσκει απαντήσεις σε ότι την απασχολεί και το σώμα μου εκπέμπει μια μαγευτική θηλυκότητα.. Η εποχή μου...
Φέτος με βρίσκει μόνη...
Μόνη να την λαχταρώ...

Γιατί μου αρέσει αυτή η μοναξία;

Γιατί μου αρέσει να κάνω όνειρα μόνη μου;

Μόνη μου...

Σκέψεις....

Την κοιτούσα από μακριά..
το γέλιο της μου τράβηξε την προσοχή.. η χαρά της άναψε ένα φως μέσα μου, που δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι είχε σβήσει...
Περνούσε καλά.. είχε τους φίλους της δίπλα της και τραγουδούσε μαζί τους... χόρευε μαζί τους...
Έδειχνε να μην την νοιάζει τίποτα άλλο...
Έδειχνε να τα είχε καλά με τον εαυτό της...
Δεν ξέρω αν μέσα της πονούσε που ήταν "μόνη" της.. δεν έδειχνε όμως να την απασχολεί...

Εγώ....
στο ίδιο μέρος με αυτή τη κοπέλα που τόσο πολύ μου τράβηξε την προσοχή...

Αναρωτιόμουν για πιο λόγο έχω χάσει την αυθορμητικότητα μου.. την πίστη στον εαυτό μου..

Η μόνη μου σκέψη είσαι εσύ..

Άφησα τον εαυτό μου στην άκρη, στο περιθώριο...

Εκεί που το σκοτάδι ριζώνει την ελευθέρια της επιλογής...

Εκεί που το κάθε μου κύτταρο είναι παραδομένο σε σένα...

Τους έκανα όλους στην άκρη για να πάρεις ολόκληρη την καρδιά μου και όχι ένα μέρος της...

Μέχρι που ήρθε η στιγμή να ακούσω μια φωνή που δεν άκουγα ποτέ μου...
Μια φωνή που πάντα βασανίζει με τον χειρότερο τρόπο... με τύψεις.. με νοσταλγία..
Είναι η φωνή αυτή που μισούμε, γιατί μας πονάει...
Αυτή της ΛΟΓΙΚΉΣ...

Και όλα γύρω μου ανατράπηκαν..

Θέλω να μείνω μόνη μου, να συνέλθω... να βγω από αυτό το κλουβί που έβαλα μόνη μου τον εαυτό μου για σένα...

Θέλω να περνάω καλά.. ελεύθερα.. με τους φίλους μου... τους γονείς μου... τα όνειρα μου...

Να γελάσω και να κλάψω για μένα...

Μπορώ;;;;

Δεν θέλω καν να φανταστώ την στιγμή που μπορεί να τα ισοπεδώσεις όλα... και έγω δεν θα έχω τίποτα και κανέναν για να με βοηθήσει.. γιατί εσύ θα έχεις φύγει....

Το χειρότερο απ' όλα είναι να μην εκτιμάς την αγάπη που σου προσφέρουν τόσο απλόχερα..

Θέλω να σταθώ στα πόδια μου...
Να κάνω πράγματα για μένα πια...

Πράξεις....
που θα λαχταρώ..
που νοσταλγώ...
γεμάτες λάθη...
πράξεις που θα με πονέσουν...
Αλλά θα είναι για μένα...

Έχω κουραστεί να σκέφτομαι
τι....
πως....
γιατί...
τι θα σκεφτείς.....
τι θα κάνεις....
πως θα το πάρεις....

Έχω χτίσει ένα νοητό κλουβί γύρω σου και εγώ σαν ίαινα παλεύω με τις λέξεις, τις πράξεις, τον εαυτό μου, την υπομονή μου... για να μην σε πληγώσω... για να μην έχεις ούτε ένα παράπονο...

Και εσύ;

.........................................


Θέλω να σκεφτώ και τον εαυτό μου πια.....

Νομίζω ότι έχω το δικαίωμα αυτό...



Τι λες;;

Σαν το καφέ....

Σηκώθηκα το πρωί, κοίταξα τον μουντό καιρό και η πρώτη μου σκέψη ήταν, εφόσον δεν μπορώ να αποφύγω την δουλεία, να πιω έναν ζεστό καφέ και να διαβάσω την εφημερίδα της ημέρας (στην δουλειά) ...

Αν και ακούμε τόσα πολλά για τον καφέ λίγοι γνωρίζουμε ότι αποτελεί το δεύτερο σε διακίνηση εμπορικό προϊόν του κόσμου, μετά το πετρέλαιο.

Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν είναι τόσο επιβλαβής όσο ανησυχούμε.

Σύμφωνα με έρευνα διεθνούς ομάδας επιστημόνων στην οποία ηγείται ο δρ Ρομπ Μ. Βαν Νταμ, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και έγινε γνωστή στην επιθεώρηση «Circulation» ο καφές μπορεί να προστατεύει τις γυναίκες από το εγκεφαλικό επεισόδιο. Συγκεκριμένα όσο περισσότερο πίνουν τόσο το καλύτερο. Η έρευνα αυτή διήρκεσε σχεδόν 25 χρόνια κατά την διάρκεια των οποίων περισσότερες από 83.000 γυναίκες παρακολουθήθηκαν, οι οποίες όμως δεν είχαν ιστορικό εγκεφαλικού, στεφανιαίας νόσου, διαβήτη ή καρκίνου το 1980 όπου άρχισαν και οι δηλώσεις συμμετοχής στη μελέτη.

Διαπιστώθηκε επίσης ότι η κατανάλωση καφέ δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρδιολογικών προβλημάτων, αλλά προειδοποιούν πως δεν πρέπει να συνοδεύουμε τον καφέ με τσιγάρο, διότι το κάπνισμα εξουδετερώνει κάθε πιθανή προστατευτική δράση του καφέ.

Συγκεκριμένα από τις γυναίκες που συμμετείχαν το 84% έπινε καφέ, οι μισές είπαν ότι πίνουν και ντεκαφεϊνέ, 78% και τσάι, ενώ 54% είπε ότι έπινε και αναψυκτικά με καφεΐνη. Κατά τη διάρκεια της μελέτης καταγράφηκαν περίπου 2.300 εγκεφαλικά επεισόδια και όπως έδειξε η ανάλυση των στοιχείων, η κατανάλωση δύο έως τριών φλιτζανιών καφέ την ημέρα μείωνε κατά 19% τον κίνδυνο εγκεφαλικού, σε σύγκριση με τον κίνδυνο που διέτρεχαν όσες γυναίκες δεν έπιναν καθόλου καφέ, ενώ για αυτές που έπιναν επτά φλιτζάνια καφέ την ημέρα το ποσοστό μείωσης του κινδύνου έφτανε το 43%.

Παρόλ’αυτά, όσες κάπνιζαν είχαν μείωση των ευεργετικών δράσεων του καφέ και γενικότερα της καφεΐνης, αφού ο κίνδυνος μειωνόταν κατά μόλις 3%, όσα φλιτζάνια καφέ κι αν έπιναν, σε αντίθεση με όσες είχαν κόψει το τσιγάρο ή δεν είχαν καπνίσει ποτέ και οι οποίες επωφελήθηκαν πλήρως από τον καφέ. Τέλος, οι ειδικοί δεν έχουν εστιάσει στο τι κάνει τον καφέ να προστατεύει τις γυναίκες από τα εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά πιστεύουν πως η αιτία δεν είναι η καφεΐνη, αφού το τσάι και τα αναψυκτικά που την περιέχουν δεν είχαν τις ίδιες αποδόσεις.

Και για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία του Καφέ, ο μύθος αφηγείται την ιστορία του Kaldi του γιδοβοσκού, ο οποίος έζησε στην Αιθιοπία περί το 300 μ.Χ. Ο Kaldi πρόσεξε ότι οι γίδες, αφού έφαγαν τους κόκκινους καρπούς ενός δέντρου, ήταν γεμάτες ζωντάνια και ενεργητικότητα μέχρι αργά το βράδυ. Δοκίμασε λοιπόν και ο ίδιος τους κόκκινους καρπούς και βίωσε τις ίδιες επιδράσεις. Ανέφερε την εμπειρία του στους μοναχούς ενός κοντινού μοναστηριού, οι οποίοι από τότε έτρωγαν τους καρπούς για να παραμένουν ξύπνιοι κατά τη διάρκεια των νυκτερινών προσευχών τους. Τυχαία, ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να καβουρντίσουν τους κόκκους και να παρασκευάσουν από αυτούς ένα ρόφημα το οποίο όχι μόνο είχε τις ίδιες επιδράσεις, αλλά και καλύτερη γεύση.
Οι κόκκοι του καφέ και το ρόφημα που παρασκευάζεται από αυτούς, από τότε θεωρείτο τονωτικό πολυτελείας.

Οφείλω να ομολογήσω η απόλαυση του πρωινού καφέ έχει αξία .... ανεκτίμητη!

Ανάσταση 2009

ΜΕΡΕΣ ΓΙΟΡΤΙΝΈΣ ΑΝ ΚΑΙ ΠΈΝΘΙΜΕΣ...
ΜΈΡΕΣ ΑΓΆΠΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΉΣ, ΠΌΝΟΥ ΚΑΙ ΘΛΊΨΗΣ..
ΜΑΘΉΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗΣ ΚΑΙ ΘΥΣΊΑΣ..

ΚΑΛΉ ΑΝΆΣΤΑΣΗ ΣΕ ΌΛΟΥΣ..

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΜΕ ΥΓΕΊΑ ΚΑΙ ΑΓΆΠΗ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΌΛΑ!!!

Στερεότυπα.......