Την κοιτούσα από μακριά..
το γέλιο της μου τράβηξε την προσοχή.. η χαρά της άναψε ένα φως μέσα μου, που δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι είχε σβήσει...
Περνούσε καλά.. είχε τους φίλους της δίπλα της και τραγουδούσε μαζί τους... χόρευε μαζί τους...
Έδειχνε να μην την νοιάζει τίποτα άλλο...
Έδειχνε να τα είχε καλά με τον εαυτό της...
Δεν ξέρω αν μέσα της πονούσε που ήταν "μόνη" της.. δεν έδειχνε όμως να την απασχολεί...
Εγώ....
στο ίδιο μέρος με αυτή τη κοπέλα που τόσο πολύ μου τράβηξε την προσοχή...
Αναρωτιόμουν για πιο λόγο έχω χάσει την αυθορμητικότητα μου.. την πίστη στον εαυτό μου..
Η μόνη μου σκέψη είσαι εσύ..
Άφησα τον εαυτό μου στην άκρη, στο περιθώριο...
Εκεί που το σκοτάδι ριζώνει την ελευθέρια της επιλογής...
Εκεί που το κάθε μου κύτταρο είναι παραδομένο σε σένα...
Τους έκανα όλους στην άκρη για να πάρεις ολόκληρη την καρδιά μου και όχι ένα μέρος της...
Μέχρι που ήρθε η στιγμή να ακούσω μια φωνή που δεν άκουγα ποτέ μου...
Μια φωνή που πάντα βασανίζει με τον χειρότερο τρόπο... με τύψεις.. με νοσταλγία..
Είναι η φωνή αυτή που μισούμε, γιατί μας πονάει...
Αυτή της ΛΟΓΙΚΉΣ...
Και όλα γύρω μου ανατράπηκαν..
Θέλω να μείνω μόνη μου, να συνέλθω... να βγω από αυτό το κλουβί που έβαλα μόνη μου τον εαυτό μου για σένα...
Θέλω να περνάω καλά.. ελεύθερα.. με τους φίλους μου... τους γονείς μου... τα όνειρα μου...
Να γελάσω και να κλάψω για μένα...
Μπορώ;;;;
Δεν θέλω καν να φανταστώ την στιγμή που μπορεί να τα ισοπεδώσεις όλα... και έγω δεν θα έχω τίποτα και κανέναν για να με βοηθήσει.. γιατί εσύ θα έχεις φύγει....
Το χειρότερο απ' όλα είναι να μην εκτιμάς την αγάπη που σου προσφέρουν τόσο απλόχερα..
Θέλω να σταθώ στα πόδια μου...
Να κάνω πράγματα για μένα πια...
Πράξεις....
που θα λαχταρώ..
που νοσταλγώ...
γεμάτες λάθη...
πράξεις που θα με πονέσουν...
Αλλά θα είναι για μένα...
Έχω κουραστεί να σκέφτομαι
τι....
πως....
γιατί...
τι θα σκεφτείς.....
τι θα κάνεις....
πως θα το πάρεις....
Έχω χτίσει ένα νοητό κλουβί γύρω σου και εγώ σαν ίαινα παλεύω με τις λέξεις, τις πράξεις, τον εαυτό μου, την υπομονή μου... για να μην σε πληγώσω... για να μην έχεις ούτε ένα παράπονο...
Και εσύ;
.........................................
Θέλω να σκεφτώ και τον εαυτό μου πια.....
Νομίζω ότι έχω το δικαίωμα αυτό...
Τι λες;;
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
Τρίτη 5 Μαΐου 2009
Σαν το καφέ....

Αν και ακούμε τόσα πολλά για τον καφέ λίγοι γνωρίζουμε ότι αποτελεί το δεύτερο σε διακίνηση εμπορικό προϊόν του κόσμου, μετά το πετρέλαιο.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν είναι τόσο επιβλαβής όσο ανησυχούμε.
Σύμφωνα με έρευνα διεθνούς ομάδας επιστημόνων στην οποία ηγείται ο δρ Ρομπ Μ. Βαν Νταμ, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και έγινε γνωστή στην επιθεώρηση «Circulation» ο καφές μπορεί να προστατεύει τις γυναίκες από το εγκεφαλικό επεισόδιο. Συγκεκριμένα όσο περισσότερο πίνουν τόσο το καλύτερο. Η έρευνα αυτή διήρκεσε σχεδόν 25 χρόνια κατά την διάρκεια των οποίων περισσότερες από 83.000 γυναίκες παρακολουθήθηκαν, οι οποίες όμως δεν είχαν ιστορικό εγκεφαλικού, στεφανιαίας νόσου, διαβήτη ή καρκίνου το 1980 όπου άρχισαν και οι δηλώσεις συμμετοχής στη μελέτη.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι η κατανάλωση καφέ δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρδιολογικών προβλημάτων, αλλά προειδοποιούν πως δεν πρέπει να συνοδεύουμε τον καφέ με τσιγάρο, διότι το κάπνισμα εξουδετερώνει κάθε πιθανή προστατευτική δράση του καφέ.
Συγκεκριμένα από τις γυναίκες που συμμετείχαν το 84% έπινε καφέ, οι μισές είπαν ότι πίνουν και ντεκαφεϊνέ, 78% και τσάι, ενώ 54% είπε ότι έπινε και αναψυκτικά με καφεΐνη. Κατά τη διάρκεια της μελέτης καταγράφηκαν περίπου 2.300 εγκεφαλικά επεισόδι

Παρόλ’αυτά, όσες κάπνιζαν είχαν μείωση των ευεργετικών δράσεων του καφέ και γενικότερα της καφεΐνης, αφού ο κίνδυνος μειωνόταν κατά μόλις 3%, όσα φλιτζάνια καφέ κι αν έπιναν, σε αντίθεση με όσες είχαν κόψει το τσιγάρο ή δεν είχαν καπνίσει ποτέ και οι οποίες επωφελήθηκαν πλήρως από τον καφέ. Τέλος, οι ειδικοί δεν έχουν εστιάσει στο τι κάνει τον καφέ να προστατεύει τις γυναίκες από τα εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά πιστεύουν πως η αιτία δεν είναι η καφεΐνη, αφού το τσάι και τα αναψυκτικά που την περιέχουν δεν είχαν τις ίδιες αποδόσεις.

Οι κόκκοι του καφέ και το ρόφημα που παρασκευάζεται από αυτούς, από τότε θεωρείτο τονωτικό πολυτελείας.
Οφείλω να ομολογήσω η απόλαυση του πρωινού καφέ έχει αξία .... ανεκτίμητη!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)