Έχουν γραφτεί τόσα πολλά γύρω από τον έρωτα...
Όλοι έχουν μια λαχτάρα να τον νιώσουν...
Μα γιατί..;
Έμενα με πονάει... Αλλιώς τον είχα ονειρευτεί...
Και τώρα μου τρώει τα σωθικά.....
Πως είναι δυνατόν να θέλω να σε δω με όλες μου τις δυνάμεις και να μην γίνεται;
Πως μπόρεσα να αφήσω τον εαυτό μου να δοθεί και να πονέσει έτσι;
Πως;
Γιατί εκεί που αφέθηκα στα χέρια σου μου φεύγεις;
Έρωτας είναι αυτό ή μήπως πόνος;
Δεν υπάρχει έρωτας που να μην πληγώνει....
να μην καίει το μέσα σου...
Γιατί μου φεύγεις τόσο νωρίς;
Μου λείπεις πριν καν φύγεις....
Μου λείπεις πριν καν σε αποχαιρετίσω...
Παλεύω με τα δάκρυα μου...
με τον εαυτό μου...
με εμένα....
Γιατί ο έρωτας να πονά έτσι;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
εισαι μικρη ακομη, για να νοιωθεις τον πονο του ερωτα. ζησε οσο μπορεις καλυτερα τωρα που εισαι νεα. νοιωσε μονο την χαρα του και την ζωντανια του. ποναει ο ερωτας οταν ειναι ανεκπλητωτος. δεν θελω να φανταστω καν, οτι συμβαινει κατι τετοιο σε σενα.αν απο τωρα πονας, τι θα γινει αργοτερα, περνωντας τα χρονια σου; ζησε καλη μου χαρουμενα και ξεγνοιαστα, τωρα που εισαι νεα.
Και τι σημαίνει που δεν μπορώ να ζήσω τον έρωτα μου έτσι όπως τον θέλω; που θέλω να κάνω τόσα πολλά και δεν μπορώ; που μου τρώει το είναι μου κάθε βράδυ;
Δημοσίευση σχολίου