Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Σκέψεις....

Την κοιτούσα από μακριά..
το γέλιο της μου τράβηξε την προσοχή.. η χαρά της άναψε ένα φως μέσα μου, που δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι είχε σβήσει...
Περνούσε καλά.. είχε τους φίλους της δίπλα της και τραγουδούσε μαζί τους... χόρευε μαζί τους...
Έδειχνε να μην την νοιάζει τίποτα άλλο...
Έδειχνε να τα είχε καλά με τον εαυτό της...
Δεν ξέρω αν μέσα της πονούσε που ήταν "μόνη" της.. δεν έδειχνε όμως να την απασχολεί...

Εγώ....
στο ίδιο μέρος με αυτή τη κοπέλα που τόσο πολύ μου τράβηξε την προσοχή...

Αναρωτιόμουν για πιο λόγο έχω χάσει την αυθορμητικότητα μου.. την πίστη στον εαυτό μου..

Η μόνη μου σκέψη είσαι εσύ..

Άφησα τον εαυτό μου στην άκρη, στο περιθώριο...

Εκεί που το σκοτάδι ριζώνει την ελευθέρια της επιλογής...

Εκεί που το κάθε μου κύτταρο είναι παραδομένο σε σένα...

Τους έκανα όλους στην άκρη για να πάρεις ολόκληρη την καρδιά μου και όχι ένα μέρος της...

Μέχρι που ήρθε η στιγμή να ακούσω μια φωνή που δεν άκουγα ποτέ μου...
Μια φωνή που πάντα βασανίζει με τον χειρότερο τρόπο... με τύψεις.. με νοσταλγία..
Είναι η φωνή αυτή που μισούμε, γιατί μας πονάει...
Αυτή της ΛΟΓΙΚΉΣ...

Και όλα γύρω μου ανατράπηκαν..

Θέλω να μείνω μόνη μου, να συνέλθω... να βγω από αυτό το κλουβί που έβαλα μόνη μου τον εαυτό μου για σένα...

Θέλω να περνάω καλά.. ελεύθερα.. με τους φίλους μου... τους γονείς μου... τα όνειρα μου...

Να γελάσω και να κλάψω για μένα...

Μπορώ;;;;

Δεν θέλω καν να φανταστώ την στιγμή που μπορεί να τα ισοπεδώσεις όλα... και έγω δεν θα έχω τίποτα και κανέναν για να με βοηθήσει.. γιατί εσύ θα έχεις φύγει....

Το χειρότερο απ' όλα είναι να μην εκτιμάς την αγάπη που σου προσφέρουν τόσο απλόχερα..

Θέλω να σταθώ στα πόδια μου...
Να κάνω πράγματα για μένα πια...

Πράξεις....
που θα λαχταρώ..
που νοσταλγώ...
γεμάτες λάθη...
πράξεις που θα με πονέσουν...
Αλλά θα είναι για μένα...

Έχω κουραστεί να σκέφτομαι
τι....
πως....
γιατί...
τι θα σκεφτείς.....
τι θα κάνεις....
πως θα το πάρεις....

Έχω χτίσει ένα νοητό κλουβί γύρω σου και εγώ σαν ίαινα παλεύω με τις λέξεις, τις πράξεις, τον εαυτό μου, την υπομονή μου... για να μην σε πληγώσω... για να μην έχεις ούτε ένα παράπονο...

Και εσύ;

.........................................


Θέλω να σκεφτώ και τον εαυτό μου πια.....

Νομίζω ότι έχω το δικαίωμα αυτό...



Τι λες;;

2 σχόλια:

jacki είπε...

Βεβαίως να ασχοληθείς με τον εαυτό σου..
Πέρασα διάφορες φάσεις και άκουσα πολλά..
Μου είπαν να αγαπάω εμένα.. Αν δε αγαπάς τον εαυτό σου δε θα σε αγαπήσει κανείς.
Και να νιώθεις καλά με σένα..
Και να κάνεις πράγματα για σένα..
Κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν την αγάπη.
Τους πνίγει και απομακρύνονται.
Να σε προσέχεις.

Καλημέρα.

Geove είπε...

είναι ένα ζητούμενο να συμβαίνει αυτό διαμέσου της μουσικής ή ενός προσώπου που χαμογελάει ή ακόμα και μιας παύσης που λέει πολλά

την καλησπέρα μου, οπωσδήποτε
:)