Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Μην μου κλαις....θα σου μιλώ!!!

Δεν μπορώ να σου εκφράσω πως ακριβώς νιώθω, γιατί ούτε εγώ η ίδια ξέρω με ακρίβεια. Αλλά ξέρω σίγουρα ότι μου λείπεις συνέχεια. Πλησιάζει η μέρα που θα φύγεις από κoντά μου και τρελαίνομαι, τα χάνω. Όσο εσύ μου φεύγεις τόσο μου δημιουργείται η ανάγκη να σ' αγαπάω...
Οι μέρες μας είναι μετρημένες πια. Μα αυτό δεν σημαίνει κάτι. Είναι στο χέρι μας να κρατήσουμε αυτό που μας συμβαίνει, είναι στο χέρι μας να μην αφήσουμε αυτή την αγάπη να εξασθενήσει.. Ξέρω ότι δεν θέλω να σε χάσω...
Έχεις γίνει μια βασική μου ανάγκη...
Έχω ανάγκη να σε βλέπω....
να σ' αγκαλιάζω...
να σε μυρίζω...
να σε νιώθω...
να σε ακούω...
να σου μιλάω....
Το ξέρω ότι αυτό που έρχεται είναι μια δοκιμασία για να δούμε αν μπορούμε να το παλέψουμε. Είμαι σίγουρη όμως ότι μπορούμε, αρκεί να το θέλουμε. Είσαι τόσο δυνατός για να το αντέξεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια: