Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Ένα μυστικό...

Κάποιος γύρισε και μου είπε ότι κάποτε ερωτεύτηκε με όλη του την δύναμη και τον πλήγωσαν...
Αυτό είχε σαν συνέπεια να αλλάξει την ζωή του για πάντα...ριζικά.
Αντιμετωπίζει την κάθε κοπέλα που μπαίνει στην ζωή του, σαν μια απ' όλες...
Φοβάται, και δεν θέλει να την ξαναπατήσει ποτέ.

"Εγώ νιώθω τον έρωτα να κυλάει στις φλέβες μου, σε όλο μου το κορμί, σε όλο μου το είναι...
Τον βλέπω γύρω μου και ας μην υπάρχει...
Τον μυρίζω σαν να είναι το ωραιότερο άρωμα που μύρισα ποτέ...
Τον αισθάνομαι δίπλα μου λες και είναι όντως δίπλα μου...
Τον θέλω τόσο πολύ που φοβάμαι, να δοθώ, να τον δω, να του μιλήσω...
Φοβάμαι ότι θα σηκωθώ ένα πρωί και θα τον χάσω...."

Αυτά σκεφτόμουν και δάκρυα τύλιξαν τα μάτια μου.
Μόνο στην σκέψη ότι δεν θα είμαστε κάποια μέρα μαζί, τρελαίνομαι.
Δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό, δεν ξέρω αν συμβαίνει σε άλλους..
Αλλά η ζωή δεν μου έχει φερθεί με το καλύτερο τρόπο πάνω σε αυτό το θέμα..

Ζω όμως...
Την κάθε μου στιγμή μαζί του λες και είναι η τελευταία..
Τον φιλάω κάθε βράδυ πριν φύγω και τα μάτια μου τον αποχαιρετούν κρυφά...
Σηκώνομαι το πρωί και ευχαριστώ τον Θεό που μας έχει ακόμα μαζί...

Δάκρυα, κλάμα...

Αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί να φοβάμαι τόσο πολύ..

Υπάρχει ένα μυστικό που φοβάμαι να του το εκμυστηρευτώ γιατί ξέρω ότι δεν θα το δεχτεί...
Ξέρω ότι θα με απορρίψει...
Μα εγώ θα τρελαθώ άμα το κάνει αυτό...

Φοβάμαι....
Απλά...

Δεν υπάρχουν σχόλια: