Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Ψάχνωντας εμένα...


Συνήθως οι πιο πολλοί περιμένουν να έρθει το Σάββατο ή η Παρασκευή (για όσους εργάζονται πενθήμερο) για να υλοποιήσουν τα σχέδια που έκαναν όλη την εβδομάδα γι' αυτές τις μη εργάσιμες ημέρες.. οργανώνουν λοιπόν μικρά ταξιδάκια αναψυχής,και αν για κάποιο λόγο δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, προετοιμάζονται για ακόμα μια βράδια οργίων (ποτά, ξενύχτια, τσιγάρα, club, κ.τ.λ.), ή ακόμα καλύτερα για μια ατελείωτη βραδιά dvd..
Αυτή τη στιγμή είμαι στο γραφείο...είναι Σάββατο.. σε λίγο θα σχολάσω.. και σαν όλους τους ανθρώπους έχω και εγώ κάποιες επιλογές για το πως θα διασκεδάσω τον εαυτό μου το Σαββατοκύριακο..
Το θέμα όμως δεν είναι τι θα κάνω...Το θέμα είναι τι θέλω να κάνω.
Δεν βρίσκομαι σε δίλημμα όχι.. Είναι ότι τα έχω βαρεθεί όλα αυτά, ότι δεν με γεμίζουν πλέον..
Σε ποιόν να το πω και να το πιστέψει ότι έχω κλειστεί μέσα δυο βδομάδες τώρα και δεν έχω όρεξη να πάω πουθενά, παρα μόνο να αρααααζω;
Τελικά τι θέλω;;
Πω πω..
Ξέρεις τι μου αρέσει να κάνω;;
Να ακούω μουσική πολύ δυνατά και να βυθίζομαι σε σκέψεις.. Σκέψεις που αφορούν εμένα, τους γύρω μου.. Να κάνω όνειρα..
Να "ταξιδεύω".. Μόνη μου και με παρέα..
Να βάζω στόχους και να πείθω τον εαυτό μου ότι μπορεί να τους πετύχει... Ναι μπορεί να τους πετύχει... άμα το θέλει πραγματικά μπορεί..
Μ' αρέσει να διαβάζω.. βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες.. και να σημειώνω ότι μου κεντρεί το ενδιαφέρον..
Μ' αρέσει να είμαι με το μωρό μου... και με φίλους που μπορώ να συζητήσω, που θα τους ακούσω και θα με ακούσουν..

Βαθιά μέσα μου ξέρω ότι θέλω να δω το μωρό μου... Αλλά φοβάμαι..
Φοβάμαι να ανοίγομαι σε αυτό το παιδί, δεν με εμπνέει σιγουριά, με κάνει και ανησυχώ συνέχεια..
Όταν είμαστε μαζί όμως όλα είναι διαφορετικά.. τόσο γλυκά.. τόσο τρυφερά. τόσο άγρια και παθιασμένα ταυτόχρονα.. τόσο μαγικά...

Δεν μπορώ να με καταλάβω τελικά...

Βρήκα τι θα κάνω.. θα βάλω χρώμα στην Ζώη μου.. θα την βάψω ροζ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: